Karadeniz Teknik Üniversitesi 43. mezuniyet töreni kanuni kampüsü , futbol stadında yapıldı.
6 yıl önce okula kayıt yaptırmaya geldiğimde ” sonunu düşünen kahraman olamaz ” düşüncesi ile hiç ” nasıl mezun olacağım ” sorusunu sormamıştım kendime. Belki de heyecandan, belki de şuanlık bu tür düşünceler ile kafamı meşgul etmek istemeyişimdendi. Fakat böyle bir mezuniyet töreni hayal etmezdim her halde; sade, hızlı, sıradan ve nasıl bittiğini anlamamış gözlerle kalabalığı izlerken…
Maliye bölümü öğrencisi olarak 6. senemde olmama rağmen 4. sınıf ve sonraki sene yapılan mezuniyet törenlerine katılmamıştım: aslında şuan ki pişmanlığımda 4. sınıfta hiç olmassa sınıf arkadaşlarımla mezuniyet törenine katılmayışımdır. Keşke katılsaydım dedim, geçen günki mezuniyetim sonrası…
velhasıl..
ben de mezuniyeti kutlayanlar arasına katıldım, 43. mezuniyet törenine katılarak az kalan tanıdık mezun arkadaşlarla beraber kutladık, sevindik, kep fırlattık, oynadık, bazen yorulduk oturduk, bazen cümbüşe katıldık…
180 e yakın fotoğraf çekmişim, hepsini hemen facebook hesabıma yükledim; gelen yorumlar insanı gururlandırıyor. Karadeniz Teknik Üniversitesi kanuni kampüsü stadında gerçekleştirilen törene katılım hayli fazlaydı, yine stada gelenler sığmadı. ailemde katılmıştı törene, nereden izlediklerini tam bilmiyorum ama ayakta izlediklerini tören sonrası öğrendim: normaldi , geç gelmişlerdi, bizde tören alanına geç gitmiştik.
5 arkadaş, öğrencilerin toplandığı alana gittik içimizden sadece biri mezun olamıyordu, kıyafetleri yoktu. Onu stada doğru yürümeye başlarken bıraktık kendi haline, zaten kendisi biz törende kep fırlatırken istanbula doğru yol almış olacaktı. Tören alanında ayakta konuşulanları dinlemeden dururken bazen oturduk, bazen resim çektirdik, bazen de arkadaşları aradık ama bulamadık. 2 saate yakın stad içinde, yıllarca basmayı hayal ettiğim çimler üzerinde durduktan sonra ” yeter lan bu kadar ” diye söylenip ailemin yanına geçtik, sonrasında bir yemek ve her şey bitti.
Bu kadar!
Bir mezuniyet törenide hızlı ve sıradan bir şekilde bitti.
Tek üzüntüm, bu menuniyet törenini keşke 4.sınıftada yapsaydım. Sevincim ise bu günleri ailemle beraber görmekti.