Noya Grey ile olan yolculuğumuz devam ediyor. Fısıltı kitabının sonunda okuduğumuz gibi; Noya’nın hayatına kastedilmiş olması her ne kadar iyi bir şey olmasa da koruyucu meleği ve bir taraftan da aşık olduğu insanın yanında olması hissi onu mutlu etmektedir. İnsan olma şansını elleriyle iten Patch ise artık Noya tarafından tam olarak çözülemeyen, yaptıkları ‘meleksi’ olmayan biri gibi görünmektedir. Bu gizemli, çekici ve bir o kadar da anlayışsız tutumu Noya’yı gıcık, paranoyak, mızmız ve bir o kadar da kararsız bir insan haline dönüştürmüştür. Kanatlarını geri alan Patch ise koruyucu meleğini Chauncey -diğer bir deyişle Jules- ‘ın elinden kurtarmış, Jules ise amacına ulaşamadan ölmüştü.
Serinin ilk kitabı olan Fısıltı‘yı biraz hatırladıktan sonra; ikinci kitaba geçelim. Tam bir 16 yaşındaki ergen kızı ile karşılaşıyoruz. Mızmız, kendini beğenmiş, ne yaptığına tam olarak karar veremeyen; aşktan çok acıdan haz alan ve bir türlü ‘yanlış’ olanı bırakıp doğruya yönelemeyen yapısıyla günümüz kızlarının özeti niteliğinde bir karakter olarak karşımıza çıkıyor Nora Grey. Artık iki arada bir derede durumu daha da kötü hal almıştır. Bir yandan patch ile delice olma isteği ağır basmakta diğer yandan öğrendiği gerçekler neticesinde patch’dan çekinmek de bir taraftan da Patch’in baş melekler tarafından cezalandırılmasını istemediği için ondan kopmak istemektedir. Aslına bakarsanız bu kadar kararsız kalmasını anlayışla karşılamak da gerekir. :)
Kara El‘in ortaya çıkması, Patch’ın Nora’nın en azılı düşmanı olan Marcie ile yakınlaşması, 2. kitap da karşımıza çıkan yeni karakter Scott ve davranışları, Vee’nin mükemmel arkadaşlığı ve öğrenilen – buraya yazmak istemiyorum – bir çok yeni gerçekler ve yaşananlar sonucunda ortaya çıkan mutlu olmayan sürpriz bir son!.
İlk kitap da dediğim gibi: gereksiz yere uzatılan serinin 2. kitabı…
Serinin hayranları için okumaya devam. :)
İyi okumalar.
